เจ้าหนี้โรคจิต|ALLHOPE (11)
#ทัพเลิฟ
.
.
.
.
ตุ้บ!
"อึ่ก!เจ็บบ..><" :เลิฟ
จอมทัพ: "แค่นี้ก็เจ็บแล้วหรออ่าส์..ไม่ต้องกลัวเพราะเดี๋ยวมันก็จะสนุก"
จอมทัพเลียปากอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะก้าวเข้ามาหาคนที่ตนพึ่งโยนลงเตียงขนาด king size ในห้องของตน
"อย่า..อึ่ก.ขอร้องนะครับอย่าเข้ามา..ฮึกก" :เลิฟ
เลิฟที่เมื่อเห็นร่างหนาย่างสามขุมมาหาตนก็พนมมือไหว้ด้วยเสียงที่สั่นเครือบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าคนตัวเล็กกลัวคนที่อยู่ตรงหน้า ขาเรียวก็พยามยามขยับหนี
จอมทัพ: "มึงรู้รึป่าวว่าท่าทางแบบนี้มันไม่ทำให้กูใจอ่อนแต่มันเหมือนมึงกำลังยั่วให้กูเยมึงไวๆ"
จอมทัพ: "มึงพลาดมากนะวันนี้ที่ใส่กางเกงลงตัวนี้ ซี้ดดด!!อ่าส์น่าทำรอยดีจริงๆ"
"ไม่..ไม่เอาฮรึกก..อย่า!ผมกลัวแล้ว อ๊าา!!" :เลิฟ
ร่างเล็กถึงกับร้องเสียงหลงเมื่อตนนั้นถูกกระชากขาเรียวโดยไม่ทันตั้งตัวทำให้ตนนั้นร่วงไปอยู่ใต้ร่างคนร่างหนา กางเกงขาสั้นสีครีมตัวน้อยก็ร่นขึ้นจนขาเรียวขาวโผล่ออกมาสู่สายตาคนด้านบน
ร่างหนาเลียปากราวกับได้เหยื่ออันโอชะมากินในมื้อนี้ ไม่เพียงแต่มองมือหนาก็เลื่อนลงจับเอวคนตัวเล็กก็จะบีบเค้นอย่ามันมือเรียกเสียงครางจากคนที่นอนบิดไปมาได้เป็นอย่าดี
"อ๊าา!!..ฮ๊า.อื้อ!ไม่ ไม่เอา..อื้ออ~อย่าา..อ๊ะ!!":เลิฟ
"ฮรือ..อื้ออ~หยุดด..อ่าหยุดก่อ..ก่อนอื้มม~" :เลิฟ
จอมทัพ: "อ่า..อะไรนะได้ยินไม่ชัด? อย่าหยุดหรอได้สิ :) "
ไม่ใช่ไม่ได้ยินแต่ร่างหนาเพียงต้องดารแกล้งคนตัวเล็กเล่น ยิ่งได้เห็นใบหน้าแดงก่ำที่ส่ายไปมา น้ำตาที่เริ่มเอ่อออกมาคลอหน่อย ร่างกายเล็กที่บิดเร้ายิ่งทำให้ร่างหนานั้นมีอารมณ์
จะเรียกว่าโรคจิตอ่อนๆคงได้ล่ะมั้งเพราะจอมทัพนั้นชอบมากๆเวลาเห็นเหยื่อของตนกำลังกลัวหรือทรมาน
จอมทัพ: "เรามาเล่นส่วนอื่นกันเถอะนะ อ่าส์น่าอกนี่ช่างหน้าสนใจ :)"
กึด!
"อ๊ะ..ฮรืออ..อ๊าาา!!คุณทัพมันเจ็บนะอึ่กก" :เลิฟ
อกเล็กแอ่นขึ้นทันทีเมื่อสัมผัสของฟันคงงับลงมาที่ยอดอกของตนผ่านเนื้อผ้าอย่างไม่ทันตั้งตัว เสียงร้องครางและเสียงร้องห้ามดังขึ้นแต่ร่างหนาหาได้สนใจไม่
จอมทัพ: "น่าสนใจจริงด้วยหึๆ จ้วบ!แถมยังไวต่อสัมผัสซะด้วย"
จอมทัพยังคงก้มหน้าก้มตาใช้ลิ้นร้อนเล่นกับยอดอกเล็กปากก็ดูดดึงจนยอดอกตั้งชันขึ้นมาแทบทะลุเนื้อผ้าอย่างเห็นได้ชัด มือหนาข้างที่ว่างก็เลื่อนมาครอบครองยอดอกอีกข้าง ทั้งคลึงเล่นทั้งบีบบี้อย่างมันมือ
"อื้ออ~..อิ๊ๆๆ..คุณทัพ..คุณอร๊ายเจ็บ..อึ่กก!" :เลิฟ
คุณทัพ.อร๊าา!ผม..แฮ่กๆเจ็บ..ฮรืออขอ..อื้อพอเถอะ..ฮืออ" :เลิฟ
ร่างหนายอมหยุดและผละริมฝีปากออกแล้วเงยหน้ามองร่างเล็กที่นอนอยู่ใต้ร่างที่ตอนนี้หน้าของร่างเล็กเปื้อนไปด้วยน้ำตาสีใสไปทั่วทั้งหน้า แก้มขาวและหูก็ขึ้นสีแดงอย่างเห็นได้ชัด
ร่างหนามองคนใต้ร่างครู่หนึ่งก่อนจะโน้มตัวลงไปใกล้
จุ้บ!
"อื้อ!คุณทั--" :เลิฟ
จอมทัพ: "อื้มม..จ้วบ~"
ไม่ทันจบประโยคเสีนงเล็กก็ถูกกลืนลงไป ริมฝีปากร้อนของร่างหนาประกบลงที่ริมฝีปากเล็กของเลิฟเบาๆและนุ่มนวล ทำเอาคนที่ไร้ประสบการณ์เคลิ้มตามอย่างว่าง่าย
จากจูบนุ่มนวลค่อยๆเพิ่มความรุนแรงและความเร่าร้อนขึ้นที่ละน้อย ริมฝีปากร้อนดูดดึงริมฝีปากอีกคนราวกับกำลังกินเยลลี่นุ่มๆก่อนจะผละออกอย่างอ้อยอิง
จอมทัพ: "ไม่ต้องกลัวนะ ฉันจะถนอมเธอที่สุด :) "
"แต่ว่า..ฮรึกก.ผมเจ็บอ่ะคุณปล่อยผมไปเถอะนะครับ🥺" :เลิฟ
จอมทัพ: "ยัยตัวน้อยเธอรู้มั้ยว่าทางที่ดีเธอไม่ควรทำหน้าอย่างนั้น"
ริมฝีปากร้อนประกบลงอีกครั้งเบาๆแล้วผละออก
จอมทัพ: "ขอโทษอย่าร้องนะ ฉันสัญญาว่าจะทำเบาที่สุด"
"แต่ว่าคุณ..ฮรืออ.คุณไม่ได้ชอบไม่ได้รักคุณจะมาทำอย่างงี้ได้ไง ผมก็เจ็บฮึก..เป็นนะครับ" :เลิฟ
จอมทัพ: "ชู่ว์~เชื่อใจฉันนะคนดี อ่าขอเถอะนะ"
"แต่--อ๊ะ!อื้มมมคุณทัพ><" :เลิฟ
จอมทัพเลื่อนหน้าลงไปที่ยอดอกอีกครั้งและใช้ริมฝีปากครอบครองยอดอกเล็กขออีกคน มือหนาก็เริ่มอยู่ไม่สุขขยับไปรูดซิบกางเกงคนตัวเล็กให้เลื่อนลงเรื่อยๆ
.
.
.
.
.
"อื้ม..อิ๊ๆๆอ๊ะๆ..อ่าส์คุณทัพพ..แฮ่กกอ๊าา" :เลิฟ
จอมทัพ: "พร้อมนะคนดีฉันจะทำเบาๆ"
หลังจากเล้าโลมกายสวยของคนตัวเล็กจนเปียกชุ่มและสร้างรอยดูดดึงไว้ตามจุดต่างๆ ตอนนี้ก็ได้เวลาที่ร่างหนาจะได้สุขสม
ร่างกายไร้อาภรณ์ของทั้ง2บดเบียดกันไปมา
ร่างหนาเอามือชักรูดแกนกายตน2-3ทีแล้วเอาไปจ่อกับรูรักสีสวยของคนตัวเล็กที่ชุ่มไปด้วยน้ำสีใส
จอมทัพ: "เอาล่ะผ่อนคลายฉันจะใส่ล่ะนะ"
"คุณจอมผมกลั-- อร๊ายย อ๊ะๆๆอื้ออ!!" :เลิฟ
จอมทัพ: "หึ!หน้าเหวอแบบนั้นเร้าใจจริงๆ อ่าส์..ซี้ดดแน่นชิบ!"
แกนกายถูกใส่เข้ามาในช่องทางสีสวยของคนตัวเล็กอย่างไม่ทันตั้งตัวทำเอาคนตัวเล็กถึงกับร้องเสียงหลงเอวบางยกลอยขึ้นจากที่นอน มือบางจิกเกร็งไปที่ผ้าปูเตียงอัตโนมัติเท้าก็จิกเกร็งเช่นเดียวกัน
ร่างหนาไม่รอให้คนใต้ร่างได้ปรับตัวก็กระแทกโหมแรงเข้าใส่ในทันทีโดยไม่สนใจความรู้สึกคนตัวเล็กว่าจะเจ็บปวดเพียงใดแต่ก็เป็นไปด้วยความยากลำบากเพราะช่องทางของคนตัวเล็กนั้นรัดแน่นจนขยับได้ลำบาก
"อร๊าๆๆ..คุณ.ทัพพอิ๊!ไหนว่าอ๊าๆจะเบาไงครับอร๊างง~" :เลิฟ
จอมทัพ: "อ่าส์..งั้นเหรอฉันเคยพูดงั้นหรอจำไม่เห็นได้อ่ะส์อื้มตอดแน่นชิบ!"
เอวสอบยังคงกระแทกต่อเนื่องอย่างไม่ยั้งแรง คนตัวเล็กร้องถามด้วยความน่าสงสารจับใจแต่ร่างหนากลับทำราวกับว่าความอ่อนโยนอ่อนหน้าเป็นแค่มายาที่ใช่ล่อลวงเหยื่อให้ตายใจ
"อร๊างๆ..โอ้ยย!คนหลอกลวง.อ๊ะอื้อโก..หกกอึ่ก" :เลิฟ
จอมทัพ: "เด็กโง่!มึงซี้ด..มันโง่เองที่หลงเชื่อกูหึงแม่งง!!ครางอีกสิ55+"
"อื้อ!!ฮรึกก..ผมอ๊า!เกลียด..คุณณฮือเกลียด..อึ่กอ๊าๆๆอย่า..ตรงนั้น!อร๊าา" :เลิฟ
จอมทัพ: "ตรงไหนน้าตรงนี้หรอ? หึเกลรยดได้เกลียดไปแต่ฉันชักชอบร่างกายเธอซะแล้วสิ"
ยิ่งคนตัวเล็กก่นด่าว่าเกลียดร่างหนายิ่งชอบใจทั้งเพิ่มแรงและแกล้งกระแทกตรงจะกระสันจนคนตัวเล็กสั่นสะท้านเผลอร้องครางไม่ได้ศัพท์ไปหลายครั้ง
จอมทัพ: "ดีครางดังๆอย่างนั้นแหละ555+ มึงนี่เซ็กซี่ชิบหายเลยว่ะอ๊ะ!"
จอมทัพ: "ต่อให้มึงจะเกลียดกูแต่มึงหนีกูไม่พ้นจำไว้!อ่าส์~"
.
.
.
.
เพี้ยะ! เพี้ยะ!
"อร้ายย~เจ็บอึ่ก..พอแล้วอ๊ะๆอ๊าาา" :เลิฟ
จอมทัพ: "อื้ม!..อีกนิดอ่าส์ตูดมึงนุ่มือดีจริง"
"หงึ~อิ๊!อย่าบีบ..โอ้ยฮืออ!!" :เลิฟ
ร้างเล็กร้องเสียงหลงอีกครั้งเมื่อมือหนาของคนเอาแต่ใจยังคงฟ้อนเฟ้นแก้มก้นของตนในขณะที่เอวสอบก็กระแทกถี่รัวขึ้นเรื่อยๆ มือหนาเปลี่ยนจากบีบเป็นตีก้นร้องเล็กแรงๆด้วยความมันเขี้ยวสลับกันไป
จอมทัพ: "อื้มม..เลิฟจะเสร็จ.อ่าส์เสร็จแล้ววซี้ดด..อ่ะส์!"
"ไม่นะ!อย่าอ๊าา..อย่าแตกใน!!!อร๊าง~" :เลิฟ
พรวด~
ร่างของทั้ง2กระตุกพร้อมกันร่างหนาก็ได้ปลดปล่อยน้ำสีขุ่นเข้าเต็มช่องทางของคนตัวเล็ก
จอมทัพ: "แฮ่กก..ไม่ทันแล้วแหละ :) "
"อ่าส์..อึ่กเกลียดแฮ่กๆผมเกลียด.คุณที่สุดด.." :เลิฟ
เสียงพูดแผ่วเบาดังขึ้นพร้อมเสียงหอบแฮ่กก่อนที่จะสิ้นเสียงไปพร้อมดวงตาของร่างเล็กที่ค่อยๆปิดด้วยความเหนื่อยอ่อน
จอมทัพ: "ว่าจะต่อซักหน่อย หึ!งั้นก็คาไว้แล้วกันนะ :) "
จอมทัพ: "ฉันไม่ปล่อยเธอไปหรอกนะยัยลูกกวาง เธอคือของฉัน"
.
.
.
.
.
.
ไปอ่านต่อกันในจอยน้า
. ..รุนแรงงงงงงงงงงงงงงงงงมากกก
ตอบลบ