Margarita🌻

#ทัพเลิฟ . . . . ตุ้บ!                                    "อึ่ก!เจ็บบ..><" :เลิฟ จอมทัพ: "แค่นี้ก็เจ็บแล้วหรออ่าส์..ไม่ต้องกลัวเพราะเดี๋ยวมันก็จะสนุก"     จอมทัพเลียปากอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะก้าวเข้ามาหาคนที่ตนพึ่งโยนลงเตียงขนาด king size ในห้องของตน                          "อย่า..อึ่ก.ขอร้องนะครับอย่าเข้ามา..ฮึกก" :เลิฟ     เลิฟที่เมื่อเห็นร่างหนาย่างสามขุมมาหาตนก็พนมมือไหว้ด้วยเสียงที่สั่นเครือบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าคนตัวเล็กกลัวคนที่อยู่ตรงหน้า ขาเรียวก็พยามยามขยับหนี จอมทัพ: "มึงรู้รึป่าวว่าท่าทางแบบนี้มันไม่ทำให้กูใจอ่อนแต่มันเหมือนมึงกำลังยั่วให้กูเยมึงไวๆ" จอมทัพ: "มึงพลาดมากนะวันนี้ที่ใส่กางเกงลงตัวนี้ ซี้ดดด!!อ่าส์น่าทำรอยดีจริงๆ"                     "ไม่..ไม่เอาฮรึกก..อย่า!ผมกลัวแล้ว อ๊าา!!" :เลิฟ     ร่างเล็กถึงกับร้องเสียงหลงเมื่อตนนั้นถูกก...

#วิลเมล . . . .    เมื่อสิ้นเสียงเมเบลก็เหมือนความอดทนของวิลเลียมจะขาดผึ่งคนตัวโตโน้มใบหน้าลงไปประกบปากอย่างดูดดื่มกับคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ในอ่างจนเกิดเสียงหน้าอาย วิลเลียม: "อื้มม..อ่าส์.เปิดปากหน่อยจ้วบ~"           "อ๊ะ!..อื้อ..อื้มมอ่ะ..จ้วบบ~" :้ม เบล    เมเบลเมื่อได้ยินอีกคนขอก็ยอมเปิดปากให้ลิ้นร้อนของอีกฝ่ายแทรกเข้ามาในโพรงปากอย่างว่าง่าย ลิ้นของทั้ง2เกี่ยวพันกันอย่สงดูดดื่มจนเสียงน่าอายเล็ดลอดออกมากจากปากแต่ทั้ง2ก็หาได้สนใจไม่     ลิ้นร้อนของวิลเลียมกวาดไปทั่วโพรงปากของอีกคนเพื่อเก็บเกี่ยวความหวานลิ้นเล็กของอรกคนเองก็พยายามตอบสนองด้วยความเก้ๆกังๆ วิลเลียม: "อ่าาส์..."          "อ่ะ!..อ่าสส์" :เมเบล     วิลเลียมผละจูบออกมาจากปากบางทำให้น้ำสีใสค่อยๆไหลจากปากไปที่คางมนทำให้คนตัวเล็กดูยั่วยวนเข้าไปอีก        "อ๊าา..ผมรู้นะว่าของคุณก็ไม่ไหว.ดูสิอ๊ะ!มันสู้มือผมด้วยล่ะ :)" :เมเบล วิลเลียม: "อ่ะ!มึงอย่าลูบ..ก.กูอื้ออ..มันเสียว"    วิลเลียมถึงกับต้องกัดฟันพูดเมื่อเมเบลใช้...

#บาสอีฟ . . . .                          ตุ้บ!!          เสียงของร่างบางที่โดนอีกคนโยนลงบนเตียงอย่างไร้ความปราณีโดยไม่สนว่าร่างบางนั้นจะเจ็บปวดเพียงใด                   "ฮึกก..ปล่อยผมไปเถอะนะ.ฮืออ😭" :อีฟ บาสเตียน: "เหอะ!ปล่อยหรอ..ปล่อยไปคงไม่ว่ะแต่ถ้าปล่อยใน..."      บาสเตียนเดินไปบีบคางอีฟที่นอนร้องไห้สะอึกสะอื้นและยกมือไหว้ขอร้องคนตัวใหญ่ตรงหน้า บาสเตียนมองคนตัวเล็กกว่าด้วยสายตาที่ทั้งโกรธและเจ้าเล่ห์                      "โอ้ยย!!..ฮึกกอ.อย่าทำผม😭" :อีฟ บาสเตียน: "มึงมันเลี้ยงไม่เชื่อง! แค่อยู่เฉยๆเชื่อฟังคำสั่งของกูก็สิ้นเรื่องแล้ว"                       "ฮึกก..ฮือ.ผม..ผมขอโทษฮืออ...ต่อไปผมจะเชื่อฟัง" :อีฟ บาสเตียน: "หึ!อย่าหวังว่ากูจะเชื่อมึง!!       บาสเตียนผลักหัวอีฟที่นอนยกมือไหว้ขอร้องอยู่บนเตียงอย่างแรง บา...

#บาสอีฟ . . . . . บาสเตียน: "เดี๋ยวมึงได้ร้องแน่ :)"                    "นาย..ฮึกก.ม.ไม่เอานะ..ขอร้องอ๊าา!" :อีฟ   บาสเตียนไม่ได้สนใจเสียงร้องห้ามขออีกคนแต่กลับกันเค้ากลับก้มลงไปงับยอดอกสีสวยของร่างบางอย่างกระหายไม่ต่างจากเด็กน้อยหิวนมแม่ซึ่งนั่นทำให้ร่างบางถึงกับร้องออกมา   และเพื่อไม่ให้เสียเวลามือหนาข้างหนึ่งก็ลงไปลูบขาอ่อนขาวของร่างบางสร้างความเสียวกระสันให้ร่างบางได้เป็นอย่างดี                "ฮึกก..อ๊าๆนาย.บาสส...พอเถอะนะ อึ่กให้ผมไหว้ก็ได้" :อีฟ   และเป็นอีกครั้งที่อีฟร้องขอความเมตตาจากอีกฝ่ายทั้งน้ำตา บาสเตียน: "มันไม่ทันแล้วล่ะอีฟ อย่าร้องขอในสิ่งที่มันเป็นไปไม่ได้เลย" บาสเตียน: "เรามาต่อกันดีกว่ารับรองมึงต้องชอบ :) "                 "อ๊ะ!อร๊าา..อื้มม~น.นาย ฮึกก" :อีฟ   บาสเตียนก้มลงไปสานต่อสิ่งที่ค้างเอาไว้ ลิ้นของบาสเตียนค่อยลากผ่านยอดอกทั้ง2ข้างก่อนจะค่อยๆดูดและเลื่อนต่ำลงเรื่อยไปที่สะดือบุ๋มของร่างบาง บาสเตียน: "แผล่บๆ..อ่าส์....

#รันต์ซัน . . การันต์: "ไปลงโทษเด็กดื้อไงคะ โทษฐานทำให้เป็นห่วง :)"                        "หงึ~ ปล่อยเลยมึงชอบทำแรง :( " :ซันเดย์      ซันเดย์พยายามดิ้นแต่ก็ไม่เป็นผลเนื่องจากขนาดตัวที่เล็กกว่าและกำลังที่สู้ร่างหนาไม่ได้ จึงทำให้ร่างบางนั้นทำได้แค่ดิ้นเท่านั้นในขณะที่ร่างหนาพาร่างบางเดินไปที่เตียง การันต์: "ปล่อยแน่...แต่ปล่อยในนะคะ :)"                       "มาคงมาคะอะไร ไอ้หื่นเอ้ยย!! •///• " :ซันเดย์     ซันเดย์เบือนหน้าที่แดงก่ำเป็นมะเขือเทศไปอีกทางด้วยความเขินอาย ร่างหนาที่ได้เห็นดังนั้นก็ยกยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะล้วงมือไปดึงกางเกงของอีกคนลงจนพ้นจากขาสวย                 "ร.รันต์..อื้ออ~อ๊า!อ.ย่าเลียตรงนั้นน..อร้างง~" :ซันเดย์ การันต์: "จ้วบ!..เสียวก็บอกตรงๆสิ แผล่บๆ"     การันต์ก้มลงไปเลียที่ต้นขาสวยที่ เค้านั้นรู้ว่าเป็นจุดกระสันของอีกคนวนไปมาพลางขบกัดสร้างรอยรักเอาไว้ด้วยซึ่งสามารถดรียกเสียงครางห...

#คินแกรม . .                           "พี่--อื้ออ!!" :แกรมมี่ อาคิน: "อื้มม~อื้ออ..อ่าส์"                           "อ่าสส์..พี่ฟังผมก่อนนะ อื้อ!อ๊ะ!!" :แกรมมี่ อาคิน: "ฟังอะไรห้ะ!ฟังว่าหนูรักมันหรอ?ไม่!! อื้อ จุ้บ!หนูต้องเป็นของพี่คนเดียว"                           "พี่อ๊ะ!ไม่มีเหตุผลล!!ฮึกก..ปล่อยนะ!!! อื้ออ~อย่ากัดด" :แกรมมี่ อาคิน: "อย่าร้องไห้สิคะ ไว้เราคุยกันหลังจากพี่มีสิทธิในตัวหนูแล้วนะ"                           "อ๊าา!!พี่คินๆ..อย่าลูบอื้ออ!!เอามือออก อร้าา~"      อาคินที่ในตอนนี้โดนความโกรธความหึงหวงบังตาก็ไม่ได้สนใจในสิ่งที่คนตัวเล็กพูด ร่างหนาทำรอยไปทั่วบริเวณซอกคอขาวเนียนของร่างเล็กมือข้างหนึ่งก็ล้วงเข้าไปใต้เสื้อตัวบางบีบเอวร่างบางสลับกับลูบวนไปมาสร้างความกระสันให้ร่างบาง อาคิน: "จ้วบ~แผล่บๆ..อ๊า...